Öncelikle bunca sene sonra bana yazı yazdıran bu pırıl pırıl Burgaz'ın çocuklarına teşekkür ederim.
Geçen sezon devre arasından sonra baş gösteren maddi sorunlardan sonra Burgaz'ın BAL Lig'inden düşmesi kaçınılmaz olmuştu ve neticede çok da zorlanmadan düştük.
Bu sezon açılırken Süper Amatör bile olsa çok zor deniyordu. Para yoktu. Ama gencecik pırıl pırıl çocuklarımız vardır. Hem de kendi çocuklarımız. Bu şampiyonluğun en özel yanı namağlup olmamızdan çok buydu bence.
Takımı ilk kez sezon açılışında seyrettim. Dağınıklardı çok. Genç çocuklar canları sağolsun dedik.
Sezona Sanayi galibiyetiyle başladık. Arkasından Karıştıran beraberliği. Sonra içeride gelen Pınarhisar galibiyeti. Sanırım o maç dönüm noktası oldu. Kalecimiz Vedat'ın çıkardığı iki penaltı takımı da birbirine inandırdı.
İlkini kaçırmış olsam da Baston Team'in ilk deplasmanı Vize oldu. Beraberlik ile döndük maalesef.
Maç maç yazmayacağım ama Demirköy-Pavli-Kırklareli-Mandıra-Pınarhisar-Evrensekiz. Hepsine gittik. Tabi gittiğimiz her yerde yemek peşinde koşmamız da ayrıca bizim özelliğimiz oldu.
İsimlerini tek tek yazamayacağım çünkü birini atlarsam ayıp etmiş olurum. Ama bizim için özel bir adam vardı. Deniz.
İyi futbolcu olunabilir ama iyi insan olmak asıl mesele. Deniz karakterli bir çocuk olduğunu Pınarhisar maçından sonra içeride oynadığımız maçta hepimize kanıtladı. Bizden sonra sahaya çıkan Pınarhisar kalecisine tam sövecekken abi nolur sövme deyip.
Hepinizin tek tek alnızından öpüyoruz Burgaz'ın Çocukları ve Grande Nihat Hocamız.
Ve gönlümüzce haykırıyoruz;
ŞAMPİYON LÜLEBURGAZ!!!
