Döneriz bir gün eski şehirlerimize de;
eski ilişkilerimize döndüğümüz gibi tıpkı;
biraz pişman,biraz naçar...
Bir zamanlar doludizgin bağlandığı tutkulu aşkları asla unutamadığı gibi insan, bir zamanlar koynunda tutkuyla yaşadığı şehirleri de unutamaz hiç...
Ondandır nereye gitse, vazgeçemediği kitaplar gibi, o şehirleri de götürtmesi beraberinde...
Çünkü orada izler vardır:
Havasında nefesi,metrosunda parmak izi, kaldırımında adımı, yastığında gözyaşı...
Kaç pozu çekilmiştir ünlü meydanlarında kim bilir, kaç ışıklı geceyi canı çekmiştir;
Dili, kaç posta pulunu ıslatmış, kaç parkta kaç kuğuya dert anlatmıştır.
Yaşadığı kenti kim bilir kaç kez sevmiş, kaç kez nefret etmiştir insan...
Kaç kez kaçmış, kaç kez geri gelmiştir; tıpkı eski bir aşka döner gibi özlemden tutuşarak; biraz pişman, çokça naçar...
Can Dündar
7/14Ocak finallerdeyim....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder