Hani kahverengi şişeyi elinize alırsınız. Hani o kapağa bakıp açarsınız ya. İşte buralarda, bu topraklarda o kahverengi şişeler değişilmez bir parçamız oluyor. İster dert olsun,ister sevinç olsun. Ya da ne bileyim kutlama,maç. İşte biz o kahverengi şişeyle paylaşıyoruz dostlarımızla paylaştığımız gibi.
Şimdi vatani görevini yapan bir adam var bizden. Farklı dertlere sahip olan bir avuç adamız. Asker haricinde hepimiz yalnız dahi olsak, o kahverengi şişeyi açıyoruz. İlk yudumda inanıyoruz ki bira sadece o kapağın altında ve bu verimli topraklarda. Özlemlerimiz, özlediklerimiz ise çok uzaklarda...
Efes'le birleşiyoruz,Efes'le ayrılıyoruz. Efes'le kutluyoruz. Efes'le efkarlanıyoruz.
Özlediklerimize açıyorum ben de son kahverengi şişemi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder