22 Aralık 2009 Salı

İşte Öyle


Yazmıyordum kaç zamandır. Kelimeler,cümleler biriktirmek gerekiyormuş.Acı falan değil belki de dert olan. Yaşam gayesi gibi büyük laflar da etmicem. Etsem dahi susuyorum sonunda. Fazlaca konuşmak zararlı.Ama sustuğumda da her sabah içimden çıkmak için zorluyor kelimeler.

Kelimeler... Çok zorladık kelimeleri çok kere. Ama işte ama... Sokaklar,taşlar hep aynı burada.

Rakıyla ilgili konuştuk dün gece Volkan'la. Ben canım sıkkınken içmem dedi. Ben ise rakıyı planlamadan içmeyi seviyorum. Derdim tasam olması olmaması, canımın sıkkın olması önemli değil.

Hüzün dedi Volkan gece. Hayatımın her anında üzülemem dedi. Üzülmeyelim zaten.

Bilmiyorum çok tuhafım son zamanlarda. Ya da zamanlar tuhaf.

Öyle işte...

5 yorum:

tierra dedi ki...

senin canın sıkılmış yeğen ! :)

blanka dedi ki...

bir sıkılmak ki hem ne sıkılmak... :)

maraton39 dedi ki...

dert etme emre
herşey olacağına varır.

Adsız dedi ki...

Ne dertten ne kederden içmek gerek şişeden :)

onur dedi ki...

SKma canini yegen, tasra sokaklari tas kafalari bos insanlarla dolu gibi gozuksede BAHARA AZ KALDI:)